Anaglyph 3D – amiga.org.pl

Zrobić dobre zdjęcie nie jest łatwo. Odpowiednie ujęcie, światło, umiejętności oraz sprzęt. Wiedzą to osoby zawodowo zajmujące się tą dziedziną sztuki. Niemniej jednak odkąd fotografia cyfrowa weszła pod strzechy szeregowych pasjonatów, nie tylko dzięki łatwiejszej dostępności sprzętu, ale także oprogramowania do edycji, retuszu czy dodawania efektów, każdy może poczuć się jak artysta. Oczywiście nie mam tu na myśli zdjęć z wakacji, urodzin czy serii selfików z Instagrama i Facebooka.

Jednym z ciekawszych efektów, jakie można zastosować na zrobionych zdjęciach, jest ich konwersja do trójwymiarowych anaglifów. Najprościej mówiąc, anaglif, czyli jeden z rodzajów fotografii stereoskopowej, powstaje wtedy, kiedy nałożone zostaną na siebie dwa obrazy tego samego obiektu: jeden z perspektywy lewego oka, drugi z prawego. Następnie, dzięki filtrom czerwono-turkusowym nałożonym na zdjęcie, powstaje fotografia, która daje złudzenie głębi i trójwymiarowości. Oczywiście, aby to zobaczyć, obserwator musi oglądać takową ekspozycję z użyciem okularów ze szkłami o tym samym zabarwieniu co filtry nałożone na zdjęcie. Nawiasem mówiąc, sama fotografia anaglifowa jest bardzo stara i sięga początków wieku XX.

Na Amigę zarówno Klasyczną, jak i NG, powstało kilka dobrych programów do edycji grafiki i fotografii cyfrowej, ale w kwestii stereoskopii jest nieco gorzej. W zasadzie, jeśli chodzi o ogół to można wymienić kilka produkcji demoscenowych oraz parę gier, wykonanych w technologii 3D red-cyan. Notabene, owe gry miałem okazję opisywać na łamach KAplus. Co do konwersji fotografii do 3D, na postamigowe systemy istnieją dwie takie aplikacje. Jedna dostępna jest dla AOS 4 druga, którą zaprezentuję poniżej, dostępna jest dla systemu MorphOS.

Anaglyph3D, autorstwa Pedro Gil Guirado, to bardzo prosta aplikacja, niewymagająca od użytkownika sporej wiedzy w obsłudze programów do edycji fotografii cyfrowej. W zasadzie wszystkie czynności sprowadzają się do kilku kliknięć myszką: wskazanie zdjęcia lewego, prawego, wygenerowanie obrazka finalnego, wybór formatu dla pliku wynikowego i jego zapis. Koniec.

Można rzec, aplikacja wręcz idealna, łatwa w obsłudze i dająca szybki efekt naszej pracy. Zatem gdzie haczyk? Program wydaje się, że nadal jest w fazie WIP (mam nadzieję) i pomimo że jest dość aktualny (w momencie pisania tych słów dostępna jest wersja 0.2, datowana na 28 stycznia, 2020 roku), ma jeszcze sporo niedociągnięć. W sumie można wymienić dwa takie najważniejsze: poprawnie obsługuje tylko zdjęcia w rozdzielczości 1024 × 768, a próba załadowania fotografii w większym, bądź mniejszym rozmiarze kończyła się zawieszeniem nie tylko samego konwertera, ale niekiedy całego systemu. Niestety w dokumentacji nie podano jakiego rozmiaru mają być wrzucane zdjęcia, więc uważam to za poważny błąd.

Drugą rażącą rzeczą jest to, że jeżeli chcemy, aby nasz finalny obrazek stereoskopowy wyszedł ładnie, zarówno lewe, jak i prawe zdjęcie musi być zgodnie ze sobą wykadrowane. Tzn. że już na etapie pstrykania musimy tak ustawiać aparat, aby pierwszy plan był w miarę identyczny na obu zdjęciach, a różnice w przesunięciu obrazu były widoczne tylko na tle. Zabrakło tu możliwości manipulacji pozycją wczytanych fotografii, z jednoczesnym sprawdzaniem efektu finałowego, jeszcze przed zapisem pliku wynikowego. Owszem, marzeniem by było, gdyby program sam dopasowywał lewą i prawą fotografię, wyręczając z tej czynności użytkownika. Niemniej jednak taka opcja w postaci ręcznego wykonania by wystarczyła.

Reasumując: aplikacja prosta w obsłudze, niemalże intuicyjna, ale zmuszająca fotoamatora do wcześniejszego przygotowania odpowiednich projekcji: kadrowania, przycinania czy zmiany rozmiaru, co niestety będzie skutkowało zmuszaniem do użycia innych programów do tych celów. Niemniej jednak ostatecznie, przynajmniej proponuję spróbować i przetestować zarówno prezentowany program, jak i swoje umiejętności w robieniu zdjęć. Tymczasem zapraszam do mini galerii, którą skompletowałem ze zdjęć, przekonwertowanych w Anaglyph3D.