Mobilność urządzeń elektronicznych chyba już dzisiaj nikogo nie dziwi. Smartfony, laptopy, tablety, to codzienność. Obok urządzeń przenośnych, od wielu lat rozwija się także inna gałąź tej owej mobilności, mianowicie PORTABLE. Termin ten z angielskiego oznacza tyle, co przenośny. W sieci można znaleźć całą masę oprogramowania w wersjach portable; przeglądarki internetowe, edytory, aplikacje biurowe, gry, narzędzia systemowe, a nawet całe systemy operacyjne. Takie oprogramowanie nie wymaga instalacji, a po rozpakowaniu archiwum na pamięć przenośną jest gotowe do użycia. Mało tego, nie tylko na swojej domowej platformie, ale na każdej innej, która oparta jest o system operacyjny, zgodny z owym oprogramowaniem. Warunkiem jest tylko to, że na takim komputerze, np. w pracy, administrator nie założył blokad na urządzenia pamięci masowych. Choć w tym przypadku także można sobie poradzić, przerzucając dany program w wersji portable, na jakiś dysk internetowy, a potem pobrać go na twardy dysk komputera służbowego i tam go używać do woli. Wróćmy jednak do tych systemów operacyjnych i kończmy ten przydługawy wstęp. W sieci można znaleźć wiele różnych przenośnych OS-ów, przeważnie są to różne dystrybucje Linuxa, które po instalacji na pendrive’a, można uruchamiać na innym komputerze, nie instalując go od początku, tylko bezpośrednio używając z pamięci przenośnej.

Teraz po zebraniu tych informacji, wkładamy w to wszystko Amigę i zadajemy sobie pytanie, czy to jest możliwe? Odpowiedź brzmi, tak. Począwszy od starego i nierozwijanego już niestety, Amithlona, poprzez ostatnio modnego Amilatora, na AROS-ie, jako przedstawicielu klasy NG, kończąc.

Potrzebny nam będzie; oczywiście pendrive, płyta instalacyjna systemu AROS i dostęp do systemu Windows. Co do pamięci przenośnej, absolutne minimum to 1 GB, ale zaleca się co najmniej 8 GB. Jeśli chodzi o dystrybucję systemu, to będę tu monotematyczny i polecę Icaros Desktopa, choćby ze względu na łatwość i czytelność systemowego instalatora, w kontekście wgrywania systemu na pamięć przenośną. Natomiast jeśli chodzi o system Windows, to wystarczy wersja XP.

W instalacji AROS-a na pendrive’a jedna z głównych filozofii rozbija się o odpowiednie przygotowanie pamięci przenośnej. Przystępujemy zatem do pierwszego etapu. Uruchamiamy komputer w środowisku Windows, następnie wkładany pendrive do slotu USB, a po pojawieniu się informacji o wykryciu naszego napędu uruchamiamy z Panel Sterowania/Narzędzia administracyjne/Zarządzanie komputerem. Po uruchomieniu programu przechodzimy do zakładki Zarządzanie dyskami i na liście dysków, szukamy naszego napędu przenośnego. W moim przypadku system przypisał go jako Dysk 5. Radzę zapamiętać lub nawet zapisać, pod jaką nazwą przypisana jest, nasza pamięć USB, gdyż za chwilę będziemy go czyścić, a szkoda by było wyczyścić dysk z systemem operacyjnym. (Rys.1.)

Rys.1. Zarządzanie dyskami – lista dostępnych dysków

Paskujemy Zarządzanie komputerem i z wiersza poleceń uruchamiamy diskpart. W konsoli wpisujemy polecenie list disk. Na liście pojawi się nasz przenośny napęd, a jego numerek powinien być zgodny z tym, co widzieliśmy w Zarządzaniu dyskami. Następnie wpisujemy polecenie select oraz nazwę i numer dysku. Przy czym wpisujemy tu wyraz dysk po angielsku, czyli disk. I tak w moim przypadku polecenie wygląda tak: select disk 5. Zostajemy poinformowani, że do dalszej pracy został wybrany nasz pendrive. Teraz wprowadzamy polecenie clean i czyścimy pamięć przenośną z wszelkich danych i partycji. (Rys.2.)

Rys.2. Praca z programem diskpart

Zamykamy okno poleceń i wywołujemy z powrotem Zarządzanie komputerem/Zarządzanie dyskami. Jak widać na liście, nasz napęd przenośny jest czysty. Najeżdżamy na niego kursorem, klikamy prawy klawisz myszy i zakładamy partycję (Nowy wolumin prosty). (Rys.3.)

Rys.3. Efekt wyczyszczenia pendrive

Teraz, cała sztuczka polega na tym, aby założona partycja miała 512 MB. (Rys.4.) Potem klikamy dwa razy Dalej i w Formatuj partycję, ODZNACZAMY szybkie formatowanie. Reszty nie ruszamy. (Rys.5.)

Rys.4. Zakładanie partycji FAT na pendrive
Rys.5. Formatowanie partycji FAT

Klikamy Dalej, a w następnym oknie Zakończ. Po formatowaniu, na liście dysków, w Zarządzaniu dyskami, pojawi się nasz napęd, podzielony na dwie partycje: pierwsza 512 MB FAT i druga, z pozostałą ilością pamięci ze statusem Nieprzydzielone. NIE WYJMUJEMY pamięci przenośnej, zamykamy Windowsa i uruchamiamy komputer z płyty instalacyjnej AROS-a.

Instalację AROS-a na pamięci przenośnej można przeprowadzić dwojako. Pierwszy sposób to utworzenie bootowalnej wersji instalacyjnej na napędzie USB, którą można potem użyć, zamiast płyty z Icaros Desktopem. Natomiast drugi, którym się właśnie zajmiemy, to kompletne postawienie systemu na pendrive’ie, w celu normalnego użytkowania. Ważna informacja odnośnie do ustawień Biosu; podczas ładowania Icaros Desktopa, nasz napęd powinien być wpięty i żeby komputer nie próbował z niego startować, musimy się upewnić, że mamy ustawioną, odpowiednią kolejność bootowania. Osobiście polecam ustawić jako pierwszy napęd CD/DVD, drugi jako dysk wymienny, a potem dopiero dysk twardy. Można także przy włączaniu komputera wywołać Boot Menu i samemu wybrać, z czego uruchamiamy komputer.

Po załadowaniu systemu uruchamiamy InstallAros. Klikamy Proceed, potem w następnym oknie zaznaczamy Only use free space, a w sekcji Drive przełączmy na USB. Nic więcej nie ruszamy i NIE ZAKŁADAMY partycji Work. (Rys.6.)

Rys.6. Tworzenie partycji na pendrive w ArosInstall

Klikamy Proceed. Po utworzeniu partycji powtarzamy Proceed i wyjmujemy napęd USB. Nie ma potrzeby resetowania systemu. Ponownie wtykamy pendrive, wybieramy InstallAros, znowu Proceed, powinna być zaznaczona opcja Use existing AROS partitions i zaś klikamy Proceed. (Rys.7.)

Rys.7. Rozpoczynanie instalacji Arosa na pendrive

W następnym oknie wybieramy wszystko, prócz Install Development Software i tradycyjnie Proceed. (Rys.8.)

Rys.8. Wybór oprogramowania do instalacji systemu Aros

Jeśli mamy zamiar programować w środowisku AROS-a, to oczywiście wspomniany wyżej wyjątek także zaznaczamy. W następnym oknie nic nie ruszamy (Rys.9.), upewniając się, że mamy zaznaczone formatowanie partycji systemowej oraz że NIE KORZYSTAMY z partycji Work i ponownie Proceed, przechodząc do ustawień GRUB-a.

Rys.9. Formatowanie partycji na pendrive przed finalizacją ustawień instalacji Arosa

Żeby instalatorowi czasem nie przyszło do głowy nagrać program rozruchowy na innym dysku niż nasz pendrive sprawdzamy, czy w Device: jest napisane usbscsi.device, a w Unit: 0. Reszty nie ruszamy i oczywiście klikamy Proceed. Potwierdzamy rozpoczęcie instalacji i zaczynamy całą procedurę. Oczywiście nie będę jej dalej opisywać, gdyż przebiega identycznie jak przypadku normalnej instalacji na dysku twardym/maszynie wirtualnej, opisywanej już łamach „Amiga NG”.

Po zakończeniu instalacji wyjmujemy płytę z Icaros Desktopem i resetujemy komputer. Startujemy z naszego pendrive’a i cieszymy się wersją portable naszego AROS-a. Tak przygotowany system, zawiera komplet sterowników i może nam posłużyć to testowania różnych komputerów pod względem kompatybilności, lub zwyczajnie możemy go używać na innych platformach, poza domem.

’Don Rafito’ – Amiga NG (3) 2/2018

— do spisu artykułów

Dodaj komentarz