MorphOS i Mac OS na jednym dysku

I. Drobny wstęp.

MorphOS jest, jak na nasze amigowe zainteresowania, całkiem ciekawym systemem, jednakże czasami przychodzi potrzeba uruchomienia jakiegoś programu/gry, którego nie ma w wersji dla MorphOS-a. W takiej sytuacji z pomocą może przyjść system MacOS X.

Poniżej postaram się pokazać, jak w miarę prosty sposób zainstalować na jednym dysku MorphOS 3.9 jak i MacOS X 10.5.8.

Sposób ten został sprawdzony na następujących komputerach:
– Power Mac G4 MDD – G4 1.25 GHz, 2 GB RAM, HD 250 GB SATA
– PowerBook G4 – G4 1.5 GHz, 1 GB RAM, SSD 120 GB mSATA
– Power Mac G5 – Dual G5 2.0 GHz, 4 GB RAM, HD 1 TB SATA
Potrzebne nam będą płytki instalacyjne z systemem MorphOS oraz MacOS X (w opisywanym przykładzie zastosowałem płytkę z MorphOS 3.9 i MacOS 10.5.1).

II. Zabawę czas zacząć.

Poradnik ten można zastosować dla dwóch różnych sytuacji:

Sytuacja pierwsza
Posiadamy czysty dysk i chcemy instalować MorphOS oraz MacOS.

Sytuacja druga
Posiadamy dysk z zainstalowanym MorphOS-em i chcemy „dołożyć” MacOS X.

Tak naprawdę cały proces różni się tylko tym, że w przypadku pierwszym, musimy zainstalować zarówno MorphOS-a, jak i MacOS, a w przypadku drugim, tylko MacOS.

CZYSTY DYSK

Cały proces jest naprawdę bardzo prosty, więc zaczynamy! :-).
Instalujemy MorphOS 3.9, w momencie wyboru wielkości dysku systemowego (Rysunek 1.) wybieramy opcję Automatically with…, ustawiamy sobie wielkość partycji systemowej (u mnie 40 GB) i klikamy przycisk Dalej. (Rysunek 1)

Następnie pojawi się okno z podziałem dysku na partycje. Tutaj możemy jeszcze ewentualnie pozmieniać ustawienia tak, jak nam pasuje (Rysunek 2).

W naszym przypadku:
DH0 – to partycja, z której nasz Power Mac startuje i wczytuje MorphOS-a (tzw. Partycja BOOT)
DH1 – to partycja systemowa (tutaj zainstalujemy system MorphOS 3.9)
DH2 – to partycja na wszystkie inne rzeczy (gry, muzyka, zdjęcia… cokolwiek mam pod ręką: –)), ta partycja będzie się nazywać Work
DH3 – tę partycję chcę wykorzystać do instalacji systemu MacOS 10.5
DH4 – ta partycja będzie widoczna pod MacOS jako Dane oraz Użytki (potem zostanie podzielona pod MacOS na dwie osobne partycje).
Jeżeli ustalimy już sobie rozmiar partycji jaki nas interesuje, to przystępujemy do wyboru miejsca, w którym zainstalujemy MorphOS-a (Rysunek 3).

W naszym przypadku jest to partycja DH1 – nazwana System – wielkość 40 GB (39 GB po sformatowaniu).
Po zakończonej instalacji (Rysunek 4) wyjmujemy płytkę z MorphOS-em i wkładamy do napędu płytę z MacOS X (w naszym przypadku MacOS 10.5.1).

Resetujemy komputer, na klawiaturze naciskamy klawisz „C” (wciśnięcie tego klawisza wymusza start z płyty znajdującej się w napędzie) i czekamy aż komputer wystartuje z płyty z MacOS 10.5.1.

Po kilku chwilach powinien pojawić się ekran z wyborem wersji językowej (Rysunek 5).

Wybieramy interesującą nas wersję językową (ja wybieram język Polski) po czym przechodzimy do następnego ekranu. Na ekranie powitalnym, z górnego menu wybieramy Narzędzia – Narzędzie dyskowe (Rysunek 6).

Gdy wybierzemy narzędzia dyskowe, pojawi się okno z wyborem dysków, (Narzędzie dyskowe wyświetla wszystkie napędy podłączone do komputera, także DVD, pendrive itd.).

Musimy pamiętać, że ilość partycji o nazwie disk0s2, disk0s3… itd., może się u każdego z Was różnić. Wszystko jest kwestią podziału dysku, np. na PowerBook G4, podział wygląda jak na obrazku (Rysunek 7).

W naszym przypadku wygląda to tak jak na rysunku (Rysunek 8), gdzie mamy następujące partycje:

Boot – partycja startowa, którą założył MorphOS – i tego NIE WOLNO nam ruszyć
disk0s3 – to partycja z MorphOS-em – widoczna jako DH1 (w MorphOS)
disk0s4 – to partycja o nazwie Work – widoczna jako DH2 (w MorphOS)
Tych partycji nie ruszamy, ponieważ to partycje z MorphOS-em.
disk0s5 – to partycja, na której w naszym przypadku zainstalujemy MacOS 10.5.1
disk0s7 – to partycja na dane, np. filmy, muzykę, gry itd.

Teraz wybieramy partycję disk0s5 – wybieramy opcję Wymaż…. Nadajemy jej nazwę – ja dałem MacOS, następnie formatujemy używając systemu plików Mac OS Extended (Journaled) (Rysunek 9).

Przy okazji możemy podzielić lub sformatować sobie partycję disk0s7. Ja podzieliłem ją na dwie kolejne o nazwach Dane oraz Użytki.
Następnie wychodzimy z Narzędzi dyskowych – klikamy na przycisk Dalej.

Pojawi się okno wyboru miejsca, w którym mamy instalować system MacOS, wybieramy nasz dysk, który nazwaliśmy MacOS. Instalacja zabierze kilka/kilkanaście minut w zależności od prędkości dysku, procesora itd. W kolejnym kroku instalacji MacOS, tworzymy konto użytkownika, Apple ID, a potem tylko aktualizacje, konfiguracja… czyli najlepsza zabawa :-).
W przypadku tej metody, system MorphOS będzie tym, który będzie się wczytywał domyślnie – no ale na tym nam chyba zależy :-).
Jeżeli jednak chcemy zalogować się do systemu MacOS, to mamy dwie metody:
– po włączeniu komputera naciskamy klawisz ALT na klawiaturze
– po resecie musimy przytrzymać klawisz ALT

Po chwili pojawi się menu z wyborem ikon systemu (Rysunek 10) – powinny być dwie, jedna z MorphOS, druga z MacOS. Wystarczy wybrać ikonę MacOS i po chwili będziemy cieszyć się systemem Apple.
(Przy wyborze systemu, zazwyczaj trzeba odczekać kilka/kilkanaście sekund, aż będziemy mogli zaznaczyć interesujący nas system, ponieważ OpenFirmware szuka innych napędów/dysków, z których może wystartować).

DYSK Z MORPHOS-em

W przypadku gdy mamy już zainstalowanego MorphOS-a, a chcielibyśmy mieć jeszcze MacOS 10.5.8, musimy najpierw przygotować partycję dla MacOS.

Nie jest to takie trudne, do tego zadania wystarczy przecież MorphOS i program HDConfig, który znajduje się na dysku systemowym w katalogu Tools.

Po uruchomieniu HD Tools, pojawi nam się okno (Rysunek 11).

W tym przypadku, największym problemem jest wygospodarowanie na dysku odpowiedniej przestrzeni dla systemu MacOS.
Musimy pamiętać, że jakiekolwiek zmiany na np. partycji DH4, doprowadzą do usunięcia z niej wszystkich danych. Warto więc najpierw zrobić sobie kopię bezpieczeństwa danych.

Tak naprawdę, to instalacja MacOS w przypadku gdy mamy już MorphOS-a na dysku, nie różni się niczym od przykładu opisanego powyżej. Jedynym problemem będzie utworzenie partycji. W naszym przypadku przeznaczyłem na MacOS partycje DH3 i DH4. Jeżeli partycja 600 GB jest za duża, można ją podzielić na dwie mniejsze po ok. 300 GB. Można je sformatować, można pozostawić jako ndos, dla instalatora MacOS nie ma to znaczenia, i tak będziemy musieli przeformatować partycje w instalatorze MacOS.

Po przygotowaniu naszego dysku, wkładamy do napędu płytę z systemem MacOS i rozpoczynamy instalację systemu wykonując te same kroki opisane powyżej (czyli uruchamiamy narzędzia dyskowe, wybieramy interesującą nas partycję, formatujemy, instalujemy system itd.). Pamiętajmy tylko, że zazwyczaj dwie pierwsze partycje (w naszym przypadku aż trzy, Boot, disk0s3 i disk0s4) przeznaczone są dla systemu MorphOS.

Po instalacji MacOS, gdy ponownie, z czystej ciekawości, uruchomimy program HDConfig w MorphOS-ie, zobaczymy podobny obrazek (Rysunek 12). Jak widać MacOS 10.5 sam stworzył sobie odpowiednie partycje startowe, buforujące (te o wielkości 128 MB), my tylko musieliśmy podzielić dysk programem HD Config.

Na koniec pozostaje tylko otworzyć Firmware (Rysunek 13) i wpisać komendę:

setenv skip-netboot? true

Wprowadzenie jej spowoduje, iż podczas startu komputer trochę szybciej zacznie wczytywać system, ponieważ nie będzie szukał systemu w sieci lokalnej.

To już wszystko, teraz pozostaje nam tylko zabawa z MorphOS i MacOS.

’trOLLO’ – Amiga NG (2) 1/2018

—> do spisu artykułów